การอภิปรายสั้น ๆ เกี่ยวกับการใช้งานและการบำรุงรักษาห้องทดสอบสิ่งแวดล้อม

Ⅰ. การใช้อย่างถูกต้อง แล็บคอมพาเนียนเครื่องดนตรีของ

อุปกรณ์ทดสอบสิ่งแวดล้อมยังคงเป็นเครื่องมือประเภทหนึ่งที่มีความแม่นยำและมีมูลค่าสูง การทำงานและการใช้งานที่ถูกต้องไม่เพียงแต่ให้ข้อมูลที่แม่นยำแก่บุคลากรที่ทำการทดสอบเท่านั้น แต่ยังช่วยให้มั่นใจได้ว่าอุปกรณ์จะทำงานได้ปกติในระยะยาวและยืดอายุการใช้งานของอุปกรณ์อีกด้วย

ประการแรก ก่อนที่จะทำการทดสอบสิ่งแวดล้อม จำเป็นต้องทำความคุ้นเคยกับประสิทธิภาพของตัวอย่างทดสอบ เงื่อนไขการทดสอบ ขั้นตอน และเทคนิคต่างๆ ความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับข้อมูลจำเพาะทางเทคนิคและโครงสร้างของอุปกรณ์ทดสอบ โดยเฉพาะการทำงานและการทำงานของตัวควบคุม ถือเป็นสิ่งสำคัญ การอ่านคู่มือการใช้งานอุปกรณ์อย่างละเอียดสามารถป้องกันการทำงานผิดพลาดที่เกิดจากข้อผิดพลาดในการทำงาน ซึ่งอาจนำไปสู่ความเสียหายของตัวอย่างทดสอบหรือข้อมูลการทดสอบที่ไม่แม่นยำ

ประการที่สอง เลือกอุปกรณ์ทดสอบที่เหมาะสม เพื่อให้แน่ใจว่าการทดสอบจะดำเนินไปอย่างราบรื่น ควรเลือกอุปกรณ์ที่เหมาะสมโดยพิจารณาจากลักษณะของตัวอย่างทดสอบ ควรรักษาอัตราส่วนที่เหมาะสมระหว่างปริมาตรตัวอย่างและความจุห้องทดสอบที่มีประสิทธิภาพ สำหรับตัวอย่างที่ระบายความร้อน ปริมาตรไม่ควรเกินหนึ่งในสิบของความจุที่มีประสิทธิภาพของห้องทดสอบ สำหรับตัวอย่างที่ไม่ทำความร้อน ปริมาตรไม่ควรเกินหนึ่งในห้า ตัวอย่างเช่น ทีวีสีขนาด 21 นิ้วที่กำลังทดสอบการเก็บอุณหภูมิอาจพอดีกับห้องทดสอบขนาด 1 ลูกบาศก์เมตร แต่จำเป็นต้องใช้ห้องทดสอบที่มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเปิดทีวีเนื่องจากความร้อนที่เกิดขึ้น

ประการที่สาม จัดวางตัวอย่างทดสอบให้ถูกต้อง ควรวางตัวอย่างห่างจากผนังห้องทดสอบอย่างน้อย 10 ซม. ควรวางตัวอย่างหลายตัวอย่างในระนาบเดียวกันให้มากที่สุด การวางตัวอย่างไม่ควรกีดขวางช่องระบายอากาศหรือช่องรับอากาศ และควรเว้นพื้นที่รอบเซ็นเซอร์อุณหภูมิและความชื้นให้เพียงพอเพื่อให้มั่นใจว่าได้ค่าการอ่านที่ถูกต้อง

ประการที่สี่ สำหรับการทดสอบที่ต้องการสื่อเพิ่มเติม จะต้องเพิ่มประเภทที่ถูกต้องตามข้อกำหนด เช่น น้ำที่ใช้ใน ห้องทดสอบความชื้น ต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเฉพาะ: ค่าความต้านทานไม่ควรน้อยกว่า 500 Ω·m โดยทั่วไป น้ำประปาจะมีค่าความต้านทาน 10–100 Ω·m น้ำกลั่น 100–10,000 Ω·m และน้ำที่ผ่านการดีไอออนไนซ์ 10,000–100,000 Ω·m ดังนั้น จึงต้องใช้น้ำกลั่นหรือน้ำที่ผ่านการดีไอออนไนซ์ในการทดสอบความชื้น และต้องเป็นน้ำสะอาด เนื่องจากน้ำที่สัมผัสกับอากาศจะดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์และฝุ่น ทำให้ค่าความต้านทานลดลงเมื่อเวลาผ่านไป น้ำบริสุทธิ์ที่มีจำหน่ายในท้องตลาดเป็นทางเลือกที่คุ้มต้นทุนและสะดวกสบาย

ประการที่ห้า การใช้ห้องทดสอบความชื้นอย่างถูกต้อง ผ้าก๊อซหรือกระดาษที่ใช้ในห้องทดสอบความชื้นต้องเป็นไปตามมาตรฐานเฉพาะ ไม่ใช่ผ้าก๊อซชนิดใดก็ได้ที่สามารถทดแทนได้ เนื่องจากการอ่านค่าความชื้นสัมพัทธ์ได้มาจากความแตกต่างของอุณหภูมิของหลอดแห้งและหลอดเปียก (โดยเคร่งครัดแล้ว ยังได้รับอิทธิพลจากความดันบรรยากาศและการไหลของอากาศด้วย) อุณหภูมิของหลอดเปียกจึงขึ้นอยู่กับอัตราการดูดซับน้ำและอัตราการระเหย ซึ่งได้รับผลกระทบโดยตรงจากคุณภาพของผ้าก๊อซ มาตรฐานอุตุนิยมวิทยากำหนดให้ผ้าก๊อซหลอดเปียกต้องเป็น "ผ้าก๊อซหลอดเปียก" พิเศษที่ทำจากผ้าลินิน ผ้าก๊อซที่ไม่ถูกต้องอาจทำให้ควบคุมความชื้นได้ไม่แม่นยำ นอกจากนี้ ต้องติดตั้งผ้าก๊อซให้ถูกต้อง โดยมีความยาว 100 มม. พันรอบหัววัดเซ็นเซอร์ให้แน่น โดยให้หัววัดอยู่เหนือถ้วยน้ำ 25–30 มม. และจุ่มผ้าก๊อซลงในน้ำเพื่อให้ควบคุมความชื้นได้อย่างแม่นยำ

Ⅱ. การบำรุงรักษาอุปกรณ์ทดสอบสิ่งแวดล้อม

อุปกรณ์ทดสอบสิ่งแวดล้อมมีหลายประเภท แต่ที่ใช้กันทั่วไปคือห้องทดสอบอุณหภูมิสูง ห้องทดสอบอุณหภูมิต่ำ และห้องทดสอบความชื้น เมื่อไม่นานมานี้ ห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นแบบรวมที่ผสานฟังก์ชันเหล่านี้เข้าด้วยกันได้รับความนิยม ห้องทดสอบเหล่านี้ซ่อมแซมได้ยากกว่าและเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นได้ชัดเจน ด้านล่างนี้ เราจะพูดถึงโครงสร้าง ความผิดปกติทั่วไป และวิธีการแก้ไขปัญหาสำหรับห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้น

(1) โครงสร้างของห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นทั่วไป

นอกจากการทำงานที่เหมาะสมแล้ว เจ้าหน้าที่ทดสอบควรเข้าใจโครงสร้างของอุปกรณ์ ห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นประกอบด้วยตัวห้อง ระบบหมุนเวียนอากาศ ระบบทำความเย็น ระบบทำความร้อน และระบบควบคุมความชื้น ระบบหมุนเวียนอากาศโดยทั่วไปจะมีทิศทางการไหลของอากาศที่ปรับได้ ระบบเพิ่มความชื้นอาจใช้หม้อต้มหรือวิธีการระเหยบนพื้นผิว ระบบทำความเย็นและลดความชื้นใช้วงจรทำความเย็นแบบปรับอากาศ ระบบทำความร้อนอาจใช้เครื่องทำความร้อนแบบครีบไฟฟ้าหรือการให้ความร้อนด้วยลวดต้านทานโดยตรง วิธีการวัดอุณหภูมิและความชื้นรวมถึงการทดสอบหลอดแห้ง-เปียกหรือเซ็นเซอร์ความชื้นโดยตรง อินเทอร์เฟซการควบคุมและการแสดงผลอาจมีตัวควบคุมอุณหภูมิและความชื้นแบบแยกหรือรวมกัน

(2) ความผิดปกติทั่วไปและวิธีการแก้ไขปัญหาสำหรับ ห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้น

1.ปัญหาการทดสอบอุณหภูมิสูง

• หากอุณหภูมิไม่ถึงค่าที่ตั้งไว้ ให้ตรวจสอบระบบไฟฟ้าเพื่อระบุความผิดปกติ
• หากอุณหภูมิสูงขึ้นช้าเกินไป ให้ตรวจสอบระบบหมุนเวียนอากาศ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าแดมเปอร์ได้รับการปรับอย่างถูกต้อง และมอเตอร์พัดลมทำงานได้
• หากเกิดอุณหภูมิเกิน ให้ปรับเทียบการตั้งค่า PID ใหม่
• หากอุณหภูมิสูงขึ้นจนควบคุมไม่ได้ ตัวควบคุมอาจชำรุดและจำเป็นต้องเปลี่ยน

2. ปัญหาการทดสอบอุณหภูมิต่ำ

• หากอุณหภูมิลดลงช้าเกินไปหรือกลับตัวหลังจากถึงจุดหนึ่ง:

ตรวจสอบให้แน่ใจว่าห้องแห้งก่อนการทดสอบ

ตรวจสอบว่าตัวอย่างไม่แน่นเกินไปจนกีดขวางการไหลเวียนของอากาศ

หากตัดปัจจัยเหล่านี้ออกไป ระบบทำความเย็นอาจจำเป็นต้องได้รับการบำรุงรักษาจากมืออาชีพ

• การดีดตัวของอุณหภูมิบ่อยครั้งเกิดจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี (เช่น ระยะห่างด้านหลังห้องไม่เพียงพอหรืออุณหภูมิแวดล้อมที่สูง)

3.ปัญหาการทดสอบความชื้น

• หากความชื้นถึง 100% หรือเบี่ยงเบนจากเป้าหมายอย่างมีนัยสำคัญ:

สำหรับความชื้น 100%: ตรวจสอบว่าผ้าก๊อซหลอดเปียกแห้งหรือไม่ ตรวจสอบระดับน้ำในอ่างเก็บน้ำของเซ็นเซอร์หลอดเปียกและระบบจ่ายน้ำอัตโนมัติ เปลี่ยนหรือทำความสะอาดผ้าก๊อซที่แข็งตัวหากจำเป็น

สำหรับความชื้นต่ำ: ตรวจสอบแหล่งจ่ายน้ำและระดับหม้อน้ำของระบบเพิ่มความชื้น หากเป็นปกติ ระบบควบคุมไฟฟ้าอาจต้องได้รับการซ่อมแซมจากผู้เชี่ยวชาญ

4. ความผิดพลาดฉุกเฉินระหว่างการทำงาน

• หากอุปกรณ์ทำงานผิดปกติ แผงควบคุมจะแสดงรหัสข้อผิดพลาดพร้อมเสียงเตือน ผู้ปฏิบัติงานสามารถดูส่วนการแก้ไขปัญหาในคู่มือเพื่อระบุปัญหาและนัดหมายให้ผู้เชี่ยวชาญซ่อมแซมเพื่อกลับมาทดสอบได้ทันท่วงที

อุปกรณ์ทดสอบสิ่งแวดล้อมอื่นๆ อาจแสดงปัญหาที่แตกต่างกัน ซึ่งควรวิเคราะห์และแก้ไขเป็นรายกรณี การบำรุงรักษาเป็นประจำจึงมีความจำเป็น รวมถึงการทำความสะอาดคอนเดนเซอร์ การหล่อลื่นชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหว และการตรวจสอบระบบควบคุมไฟฟ้า มาตรการเหล่านี้มีความจำเป็นอย่างยิ่งในการรับรองอายุการใช้งานและความน่าเชื่อถือของอุปกรณ์